De ranglijsten 2011 (deel II)

november 30, 2011

Vorige week ben ik op deze plaats met mijn ranglijsten begonnen. In zekere zin alvast een terugblik op 2011, want gebaseerd op mijn ervaringen in het bijna voorbije jaar.
Hieronder het vervolg.

Gastvrouw van het jaar:
Debbie Hoogenboezem van Sazanka in Amsterdam
Wie met zoveel enthousiasme en vriendelijkheid alle gasten verwelkomt en vervolgens met ogen voor en achter blijft waken over hun welbevinden, verdient een onderscheiding als deze.
Alle gastvrouwen van Nederland zouden eens een cursus moeten volgen bij mevrouw Hoogenboezem.

Beste en mooiste hotelkamer:
de Thema suite van Merlet in Schoorl
Met fraai en supervers ontbijt!

Beste ´oosters´ restaurant:
Royal Mandarin in Hilversum
Superieure Chinese keuken en een perfecte bediening. De prijzen zijn zeer vriendelijk, de topkwaliteit in aanmerking genomen.

Mijn restaurant-top 5 2011

5) La Serre in Amsterdam
Eindelijk heeft Nederland een bistro zoals in Parijs La Coupole, waar topkwaliteit voorop staat en waar men zeer, zeer vriendelijke prijzen hanteert.
Een prachtige gerecht is de ´doos´ met alle gerechten van La Serre in kleine porties. Een vondst! En belangrijker: ongekend smakelijk.

4) Vis in Hoorn
De mooiste tong van Nederland, prachtige visgerechten, prima vleesgerechten. Jeroen Romanesco is de nieuwe, creatieve topchef.
De prijzen zijn voorbeeldig laag.

3) Het Nonnetje in Harderwijk
Het is Michel van der Kroft gelukt om als chef van Het Nonnetje door te dringen tot de top van ons land. Zijn creativiteit resulteert in unieke smaakcombinaties.
Het Nonnetje is nu een must voor de culinaire liefhebber. Eten op het mooie terras is helemaal een droom, de bediening voldoet aan de meest strenge eisen.

2) Le Ciel Bleu in Amsterdam
Toen ik in de lift afdaalde vanaf de 23ste etage van het Okura Hotel waren mijn ogen vochtig. Ontroerd door het culinaire genot dat mij zojuist ten deel was gevallen. Op dit niveau koken in Nederland is maar voor heel weinigen weggelegd. De locatie, de gerechten, de bediening en de sfeer, de perfectie vrijwel bereikt.

1) De Zwethheul in Schipluiden
Mario Ridder was de sous-chef toen Parkheuvel van Cees Helder als eerste in Nederland drie Michelinsterren veroverde. Hij nam vervolgens De Zwethheul over, verbouwde de zaak, en kookt zo briljant dat alle gasten begrijpen dat die drie sterren van Parkheuvel minstens voor een deel zijn verdienste waren. Mario had in de zojuist verschenen gids van De Bandenman met drie sterren onderscheiden moeten worden.

Joop Rentmeester
Restaurantcriticus Soeverein

Kunnen we Michelin nog wel serieus nemen? Heeft de Bandenman zijn beste tijd gehad?
Ik denk van wel.
In het licht van de enorme progressie van de Nederlandse keuken is de selectie van onderscheiden restaurants in de nieuwe editie van de gids ver onder de maat. Weer geen driesterrenzaak erbij, volstrekt belachelijk.
Drie nieuwe tweesterrenadressen, maar of dat wel de terechte keuzes zijn stel ik graag aan de orde. Geen enkel tweesterrenrestaurant dat er een verloor. Terwijl bijvoorbeeld Ron Blauw -nu een brasserie- echt geen recht meer heeft op twee sterren. Als dat in de waarneming van de Bandenman wel zo is, dan heb ik een lijstje liggen met zeker vijf kandidaten voor die op één na hoogste onderscheiding.
Er zijn een paar zaken met een ster bijgekomen, de facto verloor alleen De Fuik in Aalst, onder een nieuwe leiding, zijn ster.
Voor zover de Michelingids er nog toe doet: er is in de visie van de inspecteurs kennelijk sprake van een verloren jaar. Naar mijn mening is dat een belediging voor de Nederlandse topkeuken.
Enfin, alle opgewonden standjes die de spanning rond de publicatie van de gids opvoerden en die suggereerden over vertrouwelijke informatie te beschikken, kunnen weer voor een jaar hun hok in.
Advies: laat het rode boekje in de schappen liggen en besteedt uw geld liever aan een perfecte schotel in een vertrouwde zaak.

Joop Rentmeester
Restaurantcriticus Soeverein

De man die de weg kwijt is

november 27, 2011

Wie na 1 januari tegen een verkeersboete oploopt, zal eerst een bank moeten beroven voor de deurwaarders van het justitieel incassobureau aan hun gerief geholpen kunnen worden.
Ivo Opstelten, de door Marten Toonder uitgevonden minister van rechtsongelijkheid, heeft ertoe besloten dat een lullige verkeersovertreding voortaan een halve uitkering kost.
Ik vroeg me af wie eigenlijk over de hoogte van boetes gaat. Zou misschien de volksvertegenwoordiging er iets over te zeggen hebben? Ik snap inmiddels dat de Tweede Kamer op hogere boetes heeft aangedrongen.
Hoe heet dat tegenwoordig? ´Ik herken me niet´ als je bedoelt dat je iets waanzinnigs onder ogen hebt gekregen. Nou, ik ´herken´ me niet in de opvatting van de volksvertegenwoordiging dat de verkeersboetes te laag waren. Dus misschien heeft Vrouwtje Verbeet, de lichtzinnige comédienne die de Tweede Kamer presideert, toch gelijk als ze meent dat er ook een paar gewone mensen in ´s lands vergaderzaal zouden moeten zitten.
Zo´n Opstelten heeft geen idee van de koopkracht van Jan Modaal. Burgemeesterspensioen, ministersinkomen, ongetwijfeld allemaal netjes fiscaal afgekabeld. Plus het inkomen van zijn vrouw, rechter in Den Bosch. Ik vermoed: die mensen malen niet om een boete van € 300. Opstelten heeft trouwens een chauffeur. En dubbel parkeren is niet zo´n punt als het om een ministersauto gaat.
Opstelten is de weg kwijt. Hij dwingt met zijn boetebeleid keurige automobilisten de criminaliteit in en zegt tegelijkertijd tegen zijn bullebak-staatssecretatis Teeven dat het afgelopen moet wezen met de bankovervallen.
Dit zijn dus twee VVD-ers, de karikaturale liberalen van de rechtsongelijkheid. Hoelang gaan we dit kabinet nog gedogen?

Peter Hooft
Redacteur Soeverein

Bespaar Ajax Van Praag

november 27, 2011


Mocht er ook maar iemand denken dat de machtssoap bij Ajax morgenavond ten einde is nadat de 24-koppige ledenraad zich heeft uitgesproken, dan moet ik hem teleurstellen. Of blij maken, dat kan natuurlijk ook. Hoe de vergadering ook verloopt, er komt nog een vervolg en daarna nog een.
Het was de week van het moddergooien.
Een beschuldiging van racisme, een aangifte wegens laster en smaad, plus een eis tot schadevergoeding, en iets in verband met seksisme; ´je zit hier alleen maar omdat je een vrouw bent´.
Als ik lees dat allerlei Ajax-volk zich beklaagt over reputatieschade moet ik heel hard lachen. Was het niet de heer Holleeder die daar onlangs ook zoveel last van had?
Zullen we even vaststellen dat vrijwel iedereen die in deze soap een rol speelt in een ordinaire machtsstrijd verwikkeld is. De spelregels staan zelfs trappen onder de gordel toe. Illustratief voor het niveau.
Ik hoorde Louis Van Gaal nog geen twee maanden geleden op de tv aan Toine Huys vertellen dat hij nooit meer iets met Ajax te maken wilde hebben. Hij was bij die club immers tot op het bot vernederd (hij ook al?). Ik vond het mooi nieuws: Ajax definitief verlost van Van Gaal.
Maar nu hij Johan Cruyff een hak kan zetten weet hij niet hoe snel hij weer de zoveelste ´cirkel rond´moet maken. Het zegt nogal veel over de ´klasse´ van dit heerschap.
Door een klein probleempje aan bed gekluisterd heb ik telefonisch met een aantal betrokkenen gesproken, onder wie zes leden van de ledenraad.
Op grond van zijn geschiedenis, en vanwege het voetbal waarmee Ajax ooit de hele wereld veroverde, verdient die club een bestuur dat ertoe doet. Nu lacht heel Nederland zich een kriek om het amateurisme in de ArenA.
Zou men morgen -maandag- moeten kiezen, pro of contra Johan Cruyff, er is nu een motie in de maak die erop neerkomt dat alle vijf de commissarissen weggezonden moeten worden. Die motie zou ik graag steunen, maar ik ben geen lid van die club van 24 man van wie de meesten in een voiture van gemiddeld € 125.000 euro komen voorrijden om vanuit hun autoraampje een paar banaliteiten te verkondigen.
Mij is duidelijk dat de heer Ten Have, Danny Blind (daar is hij weer), Edgar Davids en een dominee binnen de ledenraad, ene Klaas Vos (nooit van gehoord), allemaal in aanmerking komen voor de Intrigantenprijs 2011.
In uw mails aan mij omarmde u mijn voorstel Arie van Eijden de vrede te laten herstellen. In hem blijf ik veel meer vertrouwen houden dan in die baantjesjager Michael van Praag die alleen maar zijn eigen knopen telt en die verworden is tot de beste vriend van de FIFA-maffioos Blatter. De heer Van Praag heeft erg veel verstand van zijn eigen belangen en zorgt er dus altijd voor deel uit te maken van het winnende kamp.
Tot de volgende ronde. Die komt er zeker.

Peter van de Rijt
Sportcommentator Soeverein

Ik eet geen vlees, er zullen dus wel mensen zijn die vinden dat ik m´n kop moet houden. Dat doe ik niet, want ik wil er ferm voor pleiten dat het immer zelfbevlekkende tv-sterretje Henk Bleker, die in zijn vrije tijd zo´n beetje de staatssecretaris voor dierenmishandeling uithangt, geruime tijd in een megastal wordt opgesloten. Eerst een jaartje tussen 12.500 zogeheten mestvarkens en daarna nog drie jaar te midden van 185.000 kippen. Voor de goede orde: dit zijn geen getallen die ik zomaar even losjes optik, ik heb het over de minimumpopulatie van megastallen, waar de leefruimte van dieren niet met het blote oog waarneembaar is. Hetzelfde lot gun ik Blekertje van harte. En laat John de Mol er vooral een camera bij zetten, krijgen we een versie van Big Brother die maatschappelijk relevant is.
Tussen zijn tv-schnabbels door heeft Henkie de dierenkweller nog tijd gevonden om een briefje naar de Tweede Kamer te sturen. Strekking: hij weigert een wettelijke begrenzing van de aantallen dieren in dergelijke gekmakende doodsterminals, waarvan de omvang hem ook niet interesseert.
De boeren moeten het allemaal zelf maar weten. Vermoedelijk leeft Henkie-Nietdenkie nog in de veronderstelling dat boeren op het CDA stemmen.
Alsof er überhaupt nog iemand is die voor die godzijdank overleden partij kiest. En iemand die een megastal exploiteert, is helemaal geen boer. Dat is een geldbeluste bandiet die over lijken gaat. Psychisch en fysiek geknakte dieren die na de megastal ook nog vele honderden kilometers in een aftandse vrachtwagen moeten zien te overleven voor ze het slachthuis bereiken, Bleker vindt het allemaal prima. Nederland-Exportland, weet je wel.
Te zijner tijd onder het oog van de camera ontsnapt uit zijn megastal zou ik Bleker misschien nog wel een keertje willen zien opdraven in De Wereld Draait Door. Of bij Pauw & Witteman. Heeft hij misschien een invitatie voor alle varkens en kippen in Nederland. Dat ze (eventueel met hun moeder) mee mogen naar een wedstrijdje kiloknallers. Da’s pas lekker goedkoop scoren.

Peter Hagtingius
Hoofdredacteur Soeverein

Kerstprijsvraag!

november 24, 2011

De kerstprijsvraag 2011 kent maar één vraag:

Wat houdt het ´t langst vol: de euro of de democratie?

Tip: de niet-gekozen technocraten van de financiële markten zijn aan de winnende hand, de (min of meer) gekozen politici zijn geen partij.

Hoofdprijs: een fraai verpakt koektrommeltje, afgevuld met terecht achtergehouden guldens, D-Marken, Franse en Belgische francs, escudo´s, peseta´s. en minimaal 7 miljoen lires, komende zomer net voldoende voor een ijsje tijdens de vakantie in Toscane.

Peter Hooft
Redacteur Soeverein

Het is ziek

november 23, 2011

Naar het schijnt kun je nu een gratis cholesterol-kit bij de apotheek komen ophalen. Zo hoor je nog eens wat via de STER. Ik heb geen idee wat cholesterol is, maar naar het schijnt heeft de vleesgeworden taart Karin Bloemen er last van. Of juist niet, weet ik veel. Maar mocht het zo zijn dat deze chansonnière in de orde van grootte van de gemiddelde DDR-kogelstooster als prototype van de cholesterol-patiënt geldt, dan weet ik wel zeker dat ik er niets mee te maken kan hebben. Heb ik dus nul belangstelling voor de cholesterol-kit, zelfs niet nu deze gratis is. En volgens mevrouw Bloemen kom je in verband met cholesterol al een heel eind als je een raar soort kansloze margarine op je broodje smeert.
Er wordt -door een commercieel gestemde bariton- ook reclame gemaakt voor een zogeheten pre-scan. Je voelt je jofel, maar je weet maar nooit, dus voor bijna € 1.000 kun je laten vaststellen dat je niks mankeert (wat je al dacht), maar allicht toch een kilootje te zwaar bent.
Je krijgt problemen aangepraat. Ik vrees dat de medische commercie samenzweert met de gezondheidsmaffia; ook en vooral betaald door zogenaamde verzekeraars die voortdurend kansen ruiken hun premies verder te verhogen. Alweer een aanslag op de koopkracht, dus een bijdrage aan de neergang van de economie.
In één en dezelfde uizending van reclameboodschappen ging het ook ineens over iets mysterieus dat kennelijk spontaan is uitgevonden. Het schijnt PPSC te heten. Een doodsbedreiging voor wie weleens hoest, aldus de reclame. Ik hoest zo vaak, met name nadat ik mijn honden in iets van zogenaamde frisse wind heb uitgelaten. Het zal de luchtvervuiling zijn. Die ruik ik niet omdat ik óók een Havanna opstook als mijn honden in het bos ´Het Oproer Kraait´ blaffen.
Je ziet in reclameblokken ook vaak agitprop in verband met iets onduidelijks als ´weerstand´, vitaminesupplementen en ander snoepgoed waarvan de medische betekenis van gering allooi is. Over de winstbeluste handel in griepprikjes zeg ik maar niks.
Wie in afwachting van nieuws of Studio Sport per ongeluk op tv-reclame stuit, krijgt onvermijdelijk het gevoel dat de bevolking van dit land voor helft uit doodzieke patiënten bestaat en dat de overige vijftig procent ernstige mankementen boven het hoofd hangt.
Zieke flauwekul met een prijskaartje van talloos veel miljoenen.

Peter Hagtingius
Hoofdredacteur Soeverein

Een jaar lang heb ik weer door het land getoerd. Hier een lunch, daar een diner en regelmatig ben ik ergens blijven overnachten.
Mijn indruk: het gaat heel goed met de Nederlandse horeca! De lunch is natuurlijk niet echt een Nederlandse gewoonte, maar s’ avonds zitten veel etablissementen helemaal vol en zeker niet eens alleen op vrijdag en zaterdag.
Hoezo crisis?
Hoezo houdt de Nederlandse consument de hand op de knip?
Ik vind dat het culinaire niveau over het algemeen stijgende is. Maar ondertussen blijft de bediening een zorgenkind. Worden er geen mensen meer opgeleid om gasten vriendelijk te ontvangen en om hen gedurende de maaltijd hartelijk te begeleiden?
Ik deel graag met u mijn desbetreffende ervaringen in 2011.

Laat ik beginnen met de adressen waar ik diep teleurgesteld vandaan ging. Vaak was het eten er matig, de porties te gering in verhouding tot de prijzen. En dus minstens zo kwalijk: de bediening net niet onbeschoft en als ik mijn klacht bespreekbaar wou maken, wist ik me met een nietszeggend antwoord afgescheept.

5) Lauswolt in Beetsterzwaag
4) De Oesterbar in Amsterdam
3) Hotel des Indes in Den Haag
2) t’Schulten Hues in Zutphen
1) Karel V in Utrecht, met voorsprong mijn slechtste ervaring

Zo.
En dan nu de positieve kant van de zaak.
Mijn ranglijst van

DE BESTE GASTHEREN VAN 2011

5) Hans Drenth van het Spiehuis in Soest. Een vertegenwoordiger van het uitstervend ras van de gastheer in smoking. Op zijn 54ste nog altijd voor een dagelijkse demonstratie van gastvrijheid. Koesteren zo´n man, ook vanwege zijn humor.
4) Niek Groen. Via Apicius en De Bokkendoorns nu bij Jonny en Thérèse in De Librije te Zwolle. Dan heb je talent, heel veel talent en dat toont deze jongeman.
3) Mitchell Ligthart van Vis en Co in Haarlem. Straalt uit dat hij van zijn vak houdt. Ook als de enorme eetzaal vol zit, ontgaat hem niets en houdt hij het overzicht.
2) Remco Bögemann. Is al zo lang de onvolprezen maître van De Zwethheul in Schipluiden. Hij blijft eeuwig jong, behandelt iedere gast met een natuurlijke vriendelijkheid en zijn adviezen zijn immer raak. Het succes van de Zwethheul is ook zijn succes.
1) Jelle Klumper van La Serre in Amsterdam. Niemand prepareert aan tafel een betere steak tartaar. Hij is een natuurtalent die al zijn (soms lastige) gasten met een glimlach bedient en hij staat garant voor een tempo dat iedere zakenman graag als norm zou zien. Hij zou in elk sterrestaurant een absolute aanwinst zijn. Transferbedrag onbekend.
Volgende week: de beste gastvrouw en de beste restaurants.

Joop Rentmeester
Restaurantcriticus Soeverein

Urenlang tuurde de gelovige naar de schoorsteen van de Amsterdamse kathedraal of er witte rook zou komen.
Binnen hadden alle hogepriesters die er toe doen zich teruggetrokken onder voorzitterschap van kardinaal Coronel.
Men moest luisteren naar De Verlosser en naar vier man onder leiding van een president-commissaris die elk elementair fatsoen ontbeerde toen hij een van zijn commissarissen niet inlichtte bij een essentiële beslissing.
Wie zo handelt is voor altijd ongeloofwaardig en dient daar goedschiks of kwaadschiks de conclusies uit te trekken. Wegwezen uit deze voetbalkerk. Dat is vandaag nog geen feit want de ledenraad was niet toe bevoegd de Raad van Commissarissen naar het Judas-archief te verbannen. Maar wie Ten Have aanhoort, kan maar één conclusie trekken: totaal ongeschikt om voor Ajax op te treden. Of in welke tak van sport dan ook.
Dus op 12 december -als de aandeelhouders bijeenkomen- mag er maar één belang gelden en dat is het Ajax-belang. Dat betekent dat de huidige commissarissen weg moeten. Alleen zo valt Ajax te redden. Anders zijn het de licht gestoorde Van Gaal en die enge Blind die de club ten grave zullen dragen. Inmiddels is vrijwel iedereen die over bestuurlijke kwaliteiten beschikt, al gevlucht.
Ik kijk naar de ingetogen en volstrekt heldere wijze waarop Uri Coronel de persconferentie leidde. Zo’n man had zich nooit gedwongen mogen voelen het toneel te verlaten. Over het Ajax-belang gesproken!
Maar de soap gaat door en voorlopig zal de chaos voorduren.
Ook op het veld trouwens. Weer een gelijkspel, waar die arme Frank de Boer op vijf overwinningen op rij had gerekend. Bij de eerste van die vijf wedstrijden ging het al weer mis in de ArenA. De titel is verder weg dan ooit.
De surprise van dit weekend was de prachtige 0-4 van Feyenoord uit bij Vitesse. Dat heet opstaan uit je eigen graf.
Met strijd en heel goed voetbal werd het Vitesse van de multi-miljonair Jordania op zijn nummer gezet. En ik gun het de Rotterdammers, want Feyenoord is met Ajax toch de enige echte voetbalclub die in heel Europa een naam heeft en die al zoveel diepe dalen heeft gekend.
Wie goed naar de stand kijkt ziet AZ een straatlengte voorstaan, achtervolgd door PSV dat met saai voetbal wel blijft winnen. En door FC Twente dat zoveel kansen per wedstrijd laat liggen dat het nu ook veel punten gaat kosten.
Heel, héél voorzichtig vraag ik me ondertussen af: is Co Adriaanse wel de beste coach voor FC Twente?
Ik had het gehoopt, ik dacht het, maar ik heb mijn twijfels. Ben ik de enige?

Peter van de Rijt
Sportcommentator Soeverein

Nu.nl : oud nieuws

november 19, 2011

Het heeft lang geduurd voor het besef tot me doordrong dat je nieuws en dergelijke ook via je pc kunt binnenhalen. Thans kijk ik toch wel elk uurtje of daaromtrent op de nieuwssite nu.nl . Naar journalistieke norm ongeveer 1000 procent beter dan die van De Telegraaf. Het oeverloos Telegraaf-geleuter over ene J. Smit te Volendam dan wel een onbeduidende actrice die nog steeds niet zwanger is (schande!), ´t zal allemaal wel.
Nu lees ik dat hoofdredacteur Laurens Verhagen van nu.nl per direct gedumpt is door uitgeverij Sanoma.
Verhagen heeft natuurlijk weer een spreekverbod opgelegd gekregen. Toppunt van onfatsoen, zo´n spreekverbod, in strijd met het grondrecht van vrije meningsuiting. Deze aantekening is aan iemand als Frank de Boer niet besteed, maar ik zou weleens willen weten waarom juristen dit aspect terzijde schuiven bij de ontbinding van arbeidscontracten. Je kop dicht, of je verspeelt je ontslagvergoeding, dat is de praktijk. In strijd met de grondwet, maar geen juridische haan die ernaar kraait, rechters al helemaal niet.
Ik heb ondertussen begrepen dat Verhagen in botsing kwam met commerciële afdelingen binnen het Finse Sanoma-concern dat een reputatie heeft opgebouwd als geldmachine in de sfeer van overigens fraai gepresenteerde advertentiefolders die als tijdschrift vermomd aan de man (en vooral de vrouw) worden gebracht. Als ik het goed heb, doet Sanoma ook iets met televisie. Op derderangszenders die een exclusief publiek van analfabeten boeien.
Ik vermoed dat de heer Verhagen met journalistieke ambities binnen Sanoma aan de slag ging. Kansloos. Hij had kunnen en moeten weten dat nieuws de kassa van Sanoma niet doet rinkelen en dat binnen dat bedrijf het idee van journalistiek verafschuwd wordt als een ongeneeslijke ziekte. Tenzij je een reportage over de nieuwe wintermode in Libelle tot de journalistiek rekent. Ik niet. Dat is de facto een betaalde advertentie.
Ik vrees dat nu.nl vanaf maandag óók uitvoerig gaat berichten over de geheime trouwjurk van een of ander tragisch geval dat in The Voice of Holland al zwanger bleek maar qua stem allerminst bevrucht.
Na het vertrek van Verhagen zal nu.nl een groter bereik scoren. Driekwart van Nederland is debiel en wil dus graag even onder zo´n bruidskleed loeren. Hoeveel doden vandaag weer in Bagdad, laat maar.
Sanoma gaat meer verdienen aan nu.nl
Ik zal de site niet meer bezoeken.

Peter Hagtingius
Hoofdredacteur Soeverein