Champions League: de afgang van Frank Snoeks

Wegens ziekte van Peter van de Rijt, die we een snel herstel toewensen, leest u hieronder een sportcolumn van onze medewerker Peter Hooft.
Redactie Soeverein

Ik zat er klaar voor, kennelijk met 3,3 miljoen andere Nederlanders. Manchester United tegen FC Barcelona, die match zou me niet ontgaan.
´Kan tegenvallen´ voorspelde mijn buurman Jan Zonderland, die dus niet kwam kijken. Hij baseerde zich op het verleden, waarin -toegegeven- nogal wat finales op een deceptie zijn uitgelopen. Wegens zo lang mogelijk een tegendoelpunt willen voorkomen.
Iedereen weet nu dat Zonderland zich gruwelijk vergist heeft. Ik heb -in elk geval de eerste 70 minuten- zelden zulk schitterend voetbal gezien. Of eigenlijk nooit. Henk ten Cate attendeerde als analist met betrekking tot Barcelona op de invloed van Cruyff. Leek me geen onzin. Maar daarmee is niet gezegd dat een ´Cruyffiaans´ Ajax te zijner tijd ook tot zo´n hoog niveau komt. Individuele superklasse binnen een hecht team, dat is de essentie; ik moet nog zien dat ze dat in Amsterdam ooit voor elkaar boksen.
Overigens werd mijn kijkplezier ernstig gefrustreerd door NOS-commentator Frank Snoeks. Ik was nog niet zo lang geleden een soort fan van die man, die grapjes en ironie niet uit de weg ging. En hij begreep dat hij als commentator af en toe zijn kop moest houden.
Maar tijdens ManU-Barca degradeerde Snoeks tot irritatiefactor 10-plus. Blijkbaar achtte hij zich verplicht de Wikipedia voor te lezen. Of hij wilde graag de geschiedenis-professor uithangen, die even moest laten merken dat zijn kennis van ´weetjes´ met betrekking tot de Europa Cup tot de Oudheid teruggaat. Een onnavolgbare beweging van Messi en Snoeks lult erdoor heen met de mededeling dat er heel lang geleden ook iemand was die wist dat een bal rond is. Nog erger: Sar ranselt een bal uit zijn doel en Snoeks begint te jeremïeren over de medische problemen van mevrouw Van der Sar. Heeft al in duizend krantenartikelen gestaan en doet er niet toe als ik naar die wedstrijd kijk. Ik schat dat Snoeks minstens een kwartier over het ´afscheid´ van Sar heeft zitten zeuren. Was al bekend en niet zo´n beetje ook. Dat ondertussen Iniesta weer even zijn formidabele klasse bewees, ontging me bijna door het medisch getinte geouwehoer van Snoeks. Ik weet zeker: Van der Sar wil als keeper besproken worden, niet als de man van een vrouw die een ernstige ziekte heeft doorstaan. Iets van desbetreffende beschaving bleek voor Snoeks te hoog gegrepen.
Ik heb het geluid tenslotte maar uitgeschakeld en voorzag de wedstrijd zelf van op- en aanmerkingen. En anders mijn vrouw wel, ze hoopte op de entree van Pujol.
Naar men zegt, doet Snoeks al een kwart eeuw sportcommentaar bij de NOS. Mart Smeets, de zelf benoemde kardinaal van NOS-Sport, nog langer. Sinds de ondergang van het Romeinse Rijk of daaromtrent. Zodra Smeets een voorjaarsklassieker verslaat, schakel ik over naar België. Als de serieus te nemen Herbert Dijkstra plaats mag nemen naast Maarten Ducrot blijf ik bij de NOS hangen. Mart Smeets is een zelfingenomen praatjesmaker met ook nog iets van literaire ambities die in het water vallen en verzuipen. Dijkstra kent het wielrennen.
Aan hem (en Ducrot) heb je als kijker wat.
Sedert gisteren ben ik bang dat Snoeks verworden is tot een adept van Smeets, behalve NOS-kardinaal ook de paus van de sekte der ouwehoeren.
Ik heb genoten van Manchester United – FC Barcelona. Maar vaker dan af en toe verzuchtte ik -ondanks Messi- doe me Theo Reitsma terug.

Peter Hooft
Redacteur Soeverein

Saab en de ondergang van Europa

Zou ik een tweedehands Saab van Victor Muller durven kopen? Ik denk het wel. Want mocht er zich een probleempje met die auto voordoen, dan weet de Hans Klok van de financiële toverkunst ongetwijfeld een prettige oplossing. Zelfs als het garantiebewijs in het Chinees is gesteld.
In beginsel wantrouw ik rare goochelaars als Kazan, Klok en Muller ten diepste. Ik houd er niet van als ik trucs niet doorzie. En niet alleen volgens mijn streng nuchtere boekhoudster kan het niet kloppen als een praktisch failliet sportautofabriekje een wereldmerk opkoopt.
Niettemin valt me iets van bewondering voor de heer Muller me niet te ontzeggen. Misschien haalt hij de geschiedenis als de laatste Europeaan die zijn nek durfde uitsteken.
Ik denk dat zo langzamerhand wel duidelijk is dat Europa voorbij is. Geen economisch en/of cultureel overwicht meer. Behalve allicht Victor Muller is zo´n beetje iedereen in het Avondland in slaap gevallen. Niets valt er nog te ondernemen tegen de nieuwe economieën, er speelt demografische ellende, de schulden- en landencrisis is maar een symptoom.
Ik keek mijn ogen uit naar die jonge demonstranten en hun tenten op Madrileense pleinen. Die via de nieuwe sociale media hun generatiegenoten in Griekenland wakker schudden. Als ex-Maagdenhuis-bezetter herkende ik wel wat. Een kwestie van nostalgie?
Maar ik vrees dat deze opstand der jongeren nog minder oplevert dan die van de Provo´s en andere dwarse studenten, die het om iets van individuele vrijheid ging. In Madrid en Athene wordt nu om werk en betaalbare huisvesting gevraagd. Dat wordt geen succes. Zoals de ´jongeren´ in heel Europa zullen de demonstranten in Madrid en Athene zich ermee moeten verzoenen dat ze de eerste generatie sedert WO II zijn voor wie geen rianter bestaan dan dat van hun ouders is weggelegd. Sterker nog: die jongelui zullen de rest van hun leven met minder genoegen moeten nemen dan ze van huis uit gewend waren. Ongeveer vijftig procent van de Spaanse jongeren is werkloos. Hoe kom je aan banen voor zoveel mensen? Toerisme, de aannemerij, de olijvenpluk, Seat? Waarin zou dat land rendabel kunnen investeren? Dezelfde vraag geldt Griekenland.
Ik vrees dat het niet lang meer duurt voor ook in de rest van Europa jongeren in opstand komen. Wegens geen vooruitzichten. China, India, Brazilië en noem maar op trekken een lange neus, waarna de extreem luxueuze Europese verzorgingsstaat naar de vuilnisbelt van de geschiedenis moeten worden afgevoerd.
Een nóg ´beter´ leven in dit deel van de wereld zit er niet meer in.

Peter Hagtingius
Hoofdredacteur Soeverein

Het nieuwe SuitCase Cinema: hoezo bezuinigen?

In november 2010 attendeerde ik u in mijn sportcolumn op een geweldige jonge acteur, die speelde in de tv-serie over Den Uyl en de affaire Lockheed. Het ging over Tim Murck die in huid gekropen was van een de zonen van Den Uyl. Tim gaf overtuigend gestalte aan zoon Rogier als een recalcitrante antiroyalist.
Tim spatte van het scherm, ik zag hem daarna nog in tal van producties en hij speelde een prachtrol in het theater.
Ik belde hem en hij vertelde midden in een nieuw project te zitten en of hij erover mocht vertellen. Geboeid luisterde ik en zijn verhaal wil ik met u delen. Het is meer dan de moeite waard, vind ik.
Samen met acteur Tygo Gernandt en filmmaker Joris Hoebe heeft Tim een zogeheten filmmakersplatform opgericht dat SuitCase Cinema heet.
Met deze organisatie willen ze gebruik gaan maken van de nieuwe mogelijkheden op technologisch en digitaal gebied. Zij zijn ervan overtuigd dat je tegenwoordig film kunt maken met niet meer spullen dan welke in een koffer passen. Oftewel een digitale camera, laptop, geluid en lichtsetje. Vandaar de naam SuitCase Cinema.
Dit brengt de kosten voor filmmaken drastisch omlaag, wat een aantal prettige gevolgen heeft. Ten eerste is er meer artistieke vrijheid omdat je voor een productie minder afhankelijk bent van grote sponsoren of fondsen die hun investeringen terug willen zien. En dus loop je minder risico.
Ten tweede werk je met een kleine crew, waardoor er veel aandacht uitgaat naar inhoud en spel.
Dankzij internet en een samenwerkingsverband met een groot, binnenkort te lanceren digitaal kanaal hebben ze een brede afzetmarkt en de revenuen worden voor het grootste deel teruggesluisd naar de filmmakers en hun vervolgprojecten.
Zo moet er een gezond business-model ontstaan dat bovendien voldoet aan de politieke wens dat de kunstsector zelfstandiger en onafhankelijker wordt.
In dat verband wordt er ook gekeken naar het zogeheten crowdfunding, in de VS al een groot succes. In de praktijk: het publiek draagt bij aan de realisering van projecten.
Nederlandse kunstliefhebbers, decennia gewend aan riante verwensubsidies, zijn (nog?) niet erg tot crowdfunding geneigd. Daarom is SuitCase Cinema op zoek naar manieren om die financieringsvorm interessant te maken voor het publiek. Zo kun je via hun site Supporter worden door 25 euro te doneren aan een project. Als Supporter krijg je dan korting op workshops, waarvan de opbrengsten ook direct naar de projecten gaat.
Daarnaast kun je als Supporter ook je eigen ideeën pitchen in Studio SuitCase. Dit sluit aan bij de gedachte om het publiek meer te betrekken bij de culturele sector en wie weet levert deze benadering ook oorspronkelijke verhalen op. Uiteraard is er ook de mogelijkheid om via de site een anonieme donatie te doen voor het eerste project: VIER DE VILLA. Een Mozaïekfilm waarbij 12 makers ieder een deel van de film voor hun rekening nemen, die zich afspeelt op een feest in een Villa. Iedere maker krijgt in de villa één ruimte om een korte film te draaien over een aantal feestgasten. Op de site vind u meer informatie.
Het uiteindelijke doel van SuitCase Cinema is een grote groep actieve filmmakers te verzamelen die kwalitatieve content leveren voor de steeds groter wordende digitale wereld.
Ik ga deze jongens helpen, ik doe een gift, zodat hun eerste project hopelijk van de grond komt. En als u ook Supporter wilt worden, kijk op http://www.suitcasecinema.com/home en klik op ‘Sluit je aan’. U kunt Tim direct mailen op tim@suitecasecinema.nl of SuitCase Cinema volgen op Twitter: @suitcasecinema
Wij gaan nog een hoop van deze jongens horen, en u was erbij! Joop den Uyl zou trots geweest zijn op deze creatieve en sociale ondernemers.

Peter van de Rijt,
Sportcommentator Soeverein

De Hoefslag: de teloorgang van een Instituut

In de jaren zeventig en tachtig van de van de vorige eeuw was De Hoefslag in Bosch en Duin hét rendez-vousadres van de boven- en onderwereld. Die mensen genoten er van de culinaire prestaties van Wulf Engel en later André van Doorn die er onder de bezielende leiding van Gerard Fagel stonden, wiens gastheerschap met gouden letters beschreven werd.
Soms werd er een Porsche binnengereden, voor zijn nieuwe vriendin besteld door de zoon van De Vilder, soms bestelde een meneer zes flessen Pétrus voor 8000 oude guldens per fles, soms leverde Yab Yum plots vier dames aan de tafel van vier hongerige heren, maar de zaak was culinair top in de overtreffende trap, sterren voor sterren.
Na de moord op Gerard Fagel is De Hoefslag langzaam maar zeker in verval geraakt. Marck Paul Post nam het restaurant over, zette er een hotel naast en de keuken van De Hoefslag verwerd een luxe Van der Valk waar alleen het rinkelen van de kassa van belang was. Een verjaardagsdiner met -goed zichtbaar- in een ruimte daarnaast een condoleanceborrel was meer regel dan uitzondering. Toon Hermans at er elke dag en het overige publiek was gemiddeld ruim boven de 70 jaar.
Toen Marck Paul de boel helemaal in de soep had laten lopen, kwam even Johan Neppelenbroek als tussenpaus en daarna kwam de zo vriendelijke Karel van Breggem als chefkok én eigenaar over van Auguste in Maarssen, waar hij geweldig kookte in dat intieme restaurantje. Zijn puissant rijke schoonvader bekostigde De Hoefslag en Karel mocht gaan trekken aan een dood paard.
We aten er. Niet in de tuin wat vroeger een feest was, maar op een nieuw aangelegd terras. Heel jammer.
En de rest was ook jammer. Tegen krankzinnige prijzen krijg je heel matig eten aangeboden, voorgezet door wel zeer onvriendelijke obers.
Soms komt Karel, verlegen als altijd, nog even langs maar dat maakt de avond er niet fijner op. Karel doet mij denken aan veel voetbaltrainers die geweldig presteren met een kleine club aan de onderkant van de eredivisie, maar die falen bij een topclub. Onvoldoende kwaliteit om ook daar te slagen. Komt ook in de wereld van de chefs vaak voor!
De Hoefslag is een kansloze onderneming geworden. De klanten uit de jaren zeventig en tachtig zijn overleden of te oud. En een nieuw, kritisch publiek heeft zoveel andere mogelijkheden dan een bezoek aan het ooit zo beroemde en beruchte Bosch en Duin.
De komende jaren ga ook ik er niet meer naartoe. Al wacht me daarna Huize Weltevreden met Tafeltje- Dekje.

De Hoefslag
Vossenlaan 28
Bosch en Duin
Tel. 030 225 10 51
www.hoefslag.nl
Joop Rentmeester
Restaurantcriticus Soeverein

Even verlost van Tan en Van Gelder

Alle Ajax supporters genieten nog dagelijks na van hun kampioenschap en hebben ook nog eens iets om zich nu al elke dag te verheugen op het komend seizoen.
Theo Janssen is bijna rond met Ajax, Maarten Stekelenburg denkt er hard over te blijven,en ook de spits van AZ, Sigthórsson, is een zeer serieuze kandidaat voor de ArenA. De terecht gehate Mounier El Hamdaoui gaat weg en mijn conclusie is dat de toekomst van Ajax rooskleurig oogt. Ook de eventuele toetreding van Guus Hiddink tot de Raad van Commissarissen zou een mooie impuls voor de club betekenen.
En om het feest compleet te maken, de slagroom op de taart, de waardeloze Rik van den Boog, Rik de Bluffer, Rik de Loser, ruimt eind van deze week zijn bureau op.
Zijn aanstelling is een historische blunder van dat selectiebureau en de les is: laat nooit je mensen selecteren door dit soort zakkenvullende organisaties. Ga als leiding altijd af op je eigen gevoelens, win zo eel mogelijk informatie in en beslis autonoom. Nu moesten de heren Coronel cs zich conformeren aan een hoogst ongelukkige keus. Je kunt hooguit zeggen dat ze daarmee een Nobelprijs voor loyaliteit hebben verdiend. Al was hun steun wel een beetje Jiddisch overdreven.
Zelf ben ik opgelucht dat ik me nu drie maanden lang niet hoef te ergeren aan aan Jack van Gelder en/óf Humberto Tan plus al die medewerkers van Eredivisie Live die werkelijk en -excusez le mot- geen kloten verstand hebben van voetbal. Het zijn eigenlijk alleen maar zachtzalvende praatjesmakers.
Ik denk dat Humberto een zeer aimabel mens is, die dringend verlost moet worden van een beroep waarvoor hij totaal niet in de wieg is gelegd. Zijn gasten krimpen ineen als er weer een zoveelste open deur wordt ingetrapt en dat dan op zo´n volstrekt verkeerde dictietoontje. Voor 1000 euro per half uur ben ik genegen Humberto een aantal lessen te geven waarin hij leert normaal te praten.
Voor Jack van Gelder is er natuurlijk geen enkele hoop meer dat hij ooit nog serieus wordt genomen. Zolang hij via onder meer mijn belasting geld zo royaal betaald wordt, dient de NOS zich af te vragen of die zogenaamde functioneringsgesprekken nog wel van deze tijd zijn.
Deze slijmbal die om de twee zinnen roept dat hij ´vanmiddag die en die nog heeft gesproken´ en dat hij ´nu wel even met Munsterman zal bellen´ tja. Ik houd het op zelfbevrediging. Van Gelder is iemand die zich inlikt bij iedereen aan wie hij iets van autoriteit toekent.
Na deze vriendelijkheden gaan we de komende weken toch met belangstelling volgen wie het laatste Europese ticket pakt (ik hoop stiekem op ADO Den Haag) en wie de laatste twee plekken in de eredivisie veroveren.
Ik hoop stilletjes dat Excelsior en VVV gewoon op het hoogste niveau blijven spelen.
Maar met mijn wensen heeft nog nooit iemand rekening gehouden.

Peter van de Rijt
Sportcommentator Soeverein

De crisis slaat nu pas toe

Ontving zojuist een somber berichtje van mijn beste vriend X. Kleine belegger in Randstad en sinds deze week dus iets van 30 mille armer.
Hij komt bij me lunchen. Overigens niet alleen om uit te huilen.
Ik geloof heilig in de voorspellende waarde van het aandeel Randstad.
De huidige ondergang ervan bewijst wat mij betreft dat de crisis in ons deel van de wereld nu pas echt toeslaat. Zelfs amper werk meer voor uitzendkrachten, dan weet ik genoeg.
Gelukkig heb ik even ‘nee’ gezegd tegen een koophuis dat op zich aantrekkelijk is. Ik bel die makelaar wel weer als de vraagprijs met 20 procent is gedaald. Daarna nog 10 procent eraf onderhandelen. Dankzij de crisis krijg ik mijn droomhuis straks tegen ongeveer 65 procent van wat de huidige eigenaar er nu voor wil vangen.
Geduld is soms een schone zaak.
Ga ik morgen ook zeggen tegen mijn Randstad-vriend, tijdens die lunch.
Maar hij zal nog meer geduld moeten opbrengen dan ik.

Peter Hooft
Redacteur Soeverein

Ontdekking: Vis in Hoorn!

Sinds jaren geleden Constant Fonk zijn prachtige tweesterren- restaurant De Oude Rosmolen in Hoorn dichtdeed om zijn eega te verzorgen, is die stad met 75.000 inwoners gastronomisch wees. Dat twee topkoks (Lucas Rive en Michel van der Kroft) hun bed in Hoorn hebben staan, is helaas niet relevant.
Dat de hoofdinspecteur van Lekker er woont is ook geen pré.
Maar we kregen een tip eens te gaan kijken bij Vis, aan de haven van Hoorn. We zijn die tipgever dank verschuldigd, want ik kan meedelen dat de culinaire rouwperiode in Hoorn voorbij is.
Jeroen Romanesco kwam via de tophuizen Merlet in Schoorl en De Nederlanden in Vreeland als chef naar Hoorn en voor deze talentvolle kok maak ik graag een buiging.
We genoten van een prachtig diner, uitkijkend over de haven.
Restaurant Vis is groots opgezet, maar die enorme ruimte werd vrijwel geheel gevuld door gasten. Altijd een goed teken.
De amuses waren heerlijk en fris, creatief gepresenteerd.
Ik koos voor de bouillabaisse en die was met verse vis en heerlijke soep perfect op smaak. Ik had misschien iets meer rouille op prijs gesteld, maar dat is een kwestie van persoonlijke voorkeur.
Mijn tafelgenoot ambieerde lam (uit de Lozère). Dat is niet altijd zonder risico, de ervaring leert dat de bereiding van lam veel vergt van chefs. Om het voorzichtig te zeggen.
Welnu: Jeroen slaagde cum laude. In combinatie met de gekozen groenten en de sublieme asperges gaf de chef zijn visitekaartje dubbel en dwars af. Ik denk: zo’n degelijke opleiding in topzaken is toch een garantie voor succes.
De dame in de bediening was zo attent en vriendelijk dat ik het haar niet euvel durf te duiden dat ik door de drukte heel lang op mijn wisselgeld moest wachten en ook nog te weinig terugkreeg. De prijs/kwaliteitverhouding was zo aantrekkelijk dat ik deze omissie al ben vergeten.
Hoorn staat gastronomisch weer op de kaart!
Ik adviseer Lekker-hoofdinspecteur Vogel op zijn Gazelle te springen en zelf te gaan vaststellen dat hier zonder discussie een Top-100 kandidaat is geboren.
Zelf gaan proeven, beste Wijnand Vogel! Je onderdanen falen immers al te vaak.

Vis
Oude Doelenkade 7
Tel: 0229-213362
http://www.visinhoorn.nl/
Joop Rentmeester
Restaurantcriticus Soeverein

Wie claimt de titel?

Ere wie ere toe komt, mijn hartelijke felicitaties gaan uit naar de kampioen van Nederland, Ajax Amsterdam.
Vanwege mijn altijd positieve kritiek op directeur Rik van de Boog had ik schitterende plaatsen en kon ik met eigen ogen aanschouwen hoe volstrekt terecht de victorie was. Natuurlijk was FC Twente geen schim van de ploeg die zo goed kan voetballen, maar dat was in essentie de verdienste van Ajax.
Ik feliciteer Frank de Boer die het als debuterend trainer geweldig heeft gedaan, en natuurlijk zijn team.
Felicitaties ook voor alle Ajax fans die zo lang op deze titel moesten wachten en die voor een supersfeer zorgden in het stadion.
Maar: ik draag deze titel op aan Uri Coronel, de voorzitter Coronel en de supporter Uri Coronel. Wie zo beschadigd is, wie zo door het slijk gehaald is, wie zo belazerd is, moet gisteravond toch iets van genoegdoening hebben gevoeld.
In de rust van het titanengevecht mochten alle Ajax-jeugdelftallen die kampioen waren geworden langs de tribunes defileren. De optocht duurde langer dan vroeger op Soestdijk.
Ik vroeg me toen af: kan een iemand mij -en het liefst in fatsoenlijk Nederlands- uitleggen wat in hemelsnaam de toegevoegde waarde is van de ideeën van Cruyff en zijn vriendjes?
We kijken terug op een ordinaire machtstrijd, een schaamteloze vertoning die veel mensen heeft geschaad.
Al die coupplegers -en ik ken ze bij naam en toenaam- gaan we natuurlijk niet in geschrifte standrechtelijk van hun toekomst beroven, een kwestie van beschaving. Maar ik zal blijven fulmineren tegen de idioten die denken dat Cruyff en zijn kliek iets gaan verbeteren binnen Ajax. Ik voorspel: Johan Cruyff en de zijnen gaan de titel claimen. Het verhaal zal zijn: dankzij hun greep naar de macht ging Ajax presteren.
Ajax in de Champions League en 15 miljoen op de bank, FC Twente in de voorrondes. Het was een schitterende apotheose met eerlijk is eerlijk, en dat dien ik ook te melden, scheidsrechter Pieter Vink floot foutloos en maakte zich ondergeschikt aan de gladiatoren.
Hij kan het dus wel.

Peter van de Rijt
Sportcommentator Soeverein

Voor wie de toto wil winnen

Meestal lig ik tegen die tijd al lang op bed maar gisteren besloot ik even te kijken naar de inzending van ons land naar het Eurosongfestival. Namens Nederland zag ik drie Volendamse jokers. Tenminste, ik neem aan dat die J van de zangers voor Joker staat.
Gekleed in een bij Zeeman in de uitverkoop gescoord pak, ongestreken, en op geleende schoenen van de clown Bassie zong en danste de Nederlandse inzending alsof er een spotgoedkoop bandje was ingehuurd voor het 50-jarig huwelijksfeest van een tante en een oom aan wie iedereen altijd al de pest had. Het commentaar van volksheld Jantje Smit die bijna klaarkwam toen hij zijn dorpelingen zag optreden, bevestigde mijn mening dat ook Jantje het spoor geheel bijster is.
We lagen er natuurlijk weer uit, en zolang we dit soort minkukels naar een songfestival afvaardigen, dan weet je dat meedoen het hoogst haalbare is.
Na deze vriendelijke inleiding neem ik even de toto voor komende zondag met u door.
Eerst een zekerheidje: FC Twente wint zondag in de ArenA.
Ajax mist eenvoudigweg de ervaring en de fysieke kracht om zo’n beslissende wedstrijd naar zijn hand te zetten.
Geen vedettes, geen spelers die het verschil kunnen maken, wel veel talent, maar dat zal echt onvoldoende blijken.
De enige echte onzekerheid is arbiter Pieter ‘Blinde’ Vink, de marchandeur. Zoals altijd zal hij zichzelf wel weer veel belangrijker achten dan de spelers.
Maar toch goed nieuws voor Ajax: PSV verliest in Groningen en dan mag Ajax dus in de zomer tegen Dukla Praag of zo’n andere Oostblokclub trachten zich te plaatsten voor de Champions League.
AZ gaat een punt meenemen uit Utrecht en plaats zich ook direct voor de Euro League.
Helaas zal de overwinning van Excelsior bij Vitesse net niet voldoende zijn om de nacompetitie te ontlopen.
Feyenoord blijft ook met lege handen achter, want Heracles gaat van ADO winnen. Dus mag men uithuilen en het volgend seizoen opnieuw proberen.
Roda slacht Heerenveen dat echt aan renovatie toe is. Met al deze informatie op zak kunt u naar uw sigarenboer lopen en een gokje wagen.
Neem wel in overweging dat ik zelden of nooit een prijs win. Geen schoonheidsprijs, geen voetbalprijs.

Peter van de Rijt
Sportcommentator Soeverein

Nooit naar de VS!

Wat mij betreft staat het ondertussen wel vast dat Bin Laden standrechtelijk geëxecuteerd is. Geen verrassing: Amerikanen associeer ik met triggerhappy cowboy-gespuis.
Ik moet oppassen. ‘Amerikanen’, dat gaat te ver. Sedert de jaren vijftig van de vorige eeuw weet ik al dat je ‘de Duitsers’ niet in verband hoort te brengen met de Holocaust.
Maar feiten zijn dat de VS zich niets aantrekken van het Internationaal Gerechtshof, dat over een jaar of vijf al, de eerste gruwel(speel-)film over het concentratiekamp Guantanamo Bay, de Gouden Palm op het festival in Cannes wint.
De VS maken zich schuldig aan misdaden jegens de menselijkheid. Iets van strafvervolging is niet aan de orde. Ons land is een partner van de VS. Ik ben geen jurist, maar medeplichtigheid lijkt me Nederland makkelijk te verwijten.
Wie thans overweegt vakantie te vieren in de VS staat er volgens mij even ‘fout’ voor als de swingende domoren die ten tijde van Hitler Berlijn op stelten zetten. Ze wisten van niks, zou het? Nu zaken doen met de VS lijkt me op termijn ook de kortste weg naar minimaal excuses aanbieden. Je had destijds Spanje, onder leiding van de ‘chef wurgpaal’ Franco, bijna half Nederland ging er graag op vakantie. Mooi weer, lage prijzen, in de gevangenissen om de hoek van het strand werden ondertussen mensen doodgemarteld die iets van democratie begeerden. Nooit geweten? Géén geweten is de waarheid, zelfs premier Den Uyl liep in ons land voorop in een anti-Franco demonstratie.
De VS zijn geen beschaafde natie, om het voorzichtig te zeggen. Wie er toeristisch dan wel zakelijk rondhangt, zal jegens zijn/haar (klein-)kinderen straks ontkennen er ooit geweest te zijn.

Peter Hooft
Redacteur Soeverein