De optie voor een verdachte: zelfmoord

Dit lijkt me wel een debatonderwerp voor de volksvertegenwoordiging.
Ik hoorde via de tv dat er vier Chemie-Pack verdachten van de brand in Moerdijk omstreeks zes uur van hun bed werden gelicht. Volgens hun advocaten waren ze -daartoe uitgenodigd- zelf wel naar het politiebureau gekomen.
Ik denk dan aan machtsmisbruik. En aan de kortste weg naar levenslange trauma´s voor de kinderen van die mensen. Hun ouders hebben misschien iets verkeerd gedaan. Maar ´vluchtgevaarlijk ´ ofzo, wat een onzin.
Je moet als smeris wel een heel slecht mens zijn als je in het holst van de ochtend voor de gevreesde ´klop op de deur´ kiest. Zo werden destijds de joden van huis gehaald. Blijkbaar is het idee van persoonlijke verantwoordelijkheid (´Befehl ist Befehl? ), een leerstuk van het Nürnberger Tribunaal, dus een verboden item op de politie-academie.
Een tijdje terug stond in Elsevier een meeslepend verhaal van Léon de Winter over Jan van Vlijmen, mogelijk betrokken bij een vastgoedfraude. Na lezing van dat artikel kan het me niet zoveel schelen of Van Vlijmen verkeerde dingen heeft gedaan. Maar de manier waarop die man -slechts verdachte(!)- werd behandeld, ervoer ik als lezer als uitermate schokkend. Het inhumane bajes-regiem van minder dan een bananenrepubliek; ik zou geneigd zijn het Europees Hof voor de Mensenrechten in te schakelen. Nooit geweten dat je als verdachte meteen al als een extreem gevaarlijke crimineel wordt aangepakt, zelfs als het alleen maar over een paar centen gaat. Wie in ons land gearresteerd wordt, kan maar beter meteen zelfmoord plegen. Wie nu cipier is, had destijds carrière gemaakt in vernietigingskampen.
Iemand die misschien milieu-wetgeving heeft overtreden, iemand die misschien wat extra verdiende aan de gewoonten binnen het vastgoed, zet je die als vuurwapengevaarlijk tuig op water & brood? Zonder enig contact met de buitenwereld, inclusief advocaten? Er zijn landen die zich voor minder schamen.
Justitie is toevertrouwd aan twee bullebakken, Opstelten en Teeven. VVD-ers, die een lange neus trekken naar de liberale interpretatie van beschaving, die de correcte verhouding tussen burger en staat uit het oog zijn verloren, die in gevangenissen een gruwelregiem tolereren en toejuichen.
Nette mensen? Aan m´n hoela.
Het zal verkiezingstechnisch vast onhandig zijn. Maar een paar Kamervragen zouden wel op hun plaats zijn. Misschien van volksvertegenwoordigers die dat vak nog wel snappen?

Peter Hooft
Redacteur Soeverein

Ontdekt! Een tweede doorbraakchef in Hoorn: Patrick van der Kroft

Ik was dus even met vakantie. In tal van buitenlanden links en rechts gegeten. Leerzaam! En van invloed op mijn oordeel over restaurants in Nederland.
Ik heb mijn werkzaamheden eerst maar in mijn omgeving hervat.
Een paar weken geleden vertelde ik u dat Jeroen Romanesco Hoorn uit zijn diepe culinaire slaap had gekust door met Vis een prachtig restaurant te leiden.
U berichtte mij dat ik in Hoorn ook bij Patrick van der Kroft moest gaan eten. Patrick, de broer van Michel die bij het Nonnetje in Harderwijk op Champions League- niveau kookt.
Sinds de familie Fagel gebeurt het maar zelden dat twee broers op hoog niveau achter de kachel staan. Bij de Fagels waren dat er een heleboel, ik denk met respect aan Paul, Frans en John.
Patrick heeft een mooi ingericht restaurant met wat je noemt: uitstraling. Op de plek waar vroeger Jozua’s zat. Dat helaas financieel ten onder ging, maar Jozua Jaring levert nu weer uitstekend werk bij De Hoop op d’ Swarte Walvis, de Zaanse Schans.
Ik liep op donderdagavond bij Patrick/Restaurant Van der Kroft binnen. Zijn zaak zat zo goed als vol, een positief teken in deze tijden.
We kozen voor het menu van € 29,50 dat men aanbiedt op woensdag en donderdag. Een wel heel vriendelijke prijs! Op andere adressen ben je zo´n bedrag al aan het voorgerecht kwijt. Hier kregen wij vier gerechten, qua hoeveelheid bepaald niet gering, en uitstekend van smaak.
Revolutionair? Nee. Patrick koerst op de lekkere traditionele keuken en dat gaat hem prima af. Koken op het oude fornuis van Constant Fonck (dat hij overnam) moet altijd een inspiratiebron zijn en blijven. Ik mocht zijn nieuwe kaart bekijken met prachtige gerechten, ook ´van toen´. Zoals een pot au feu van kip. Heeft het met de crisis te maken dat de min of meer ´klassieke´ keuken terrein herovert?
Daarover ga ik nadenken.
Maar dit restaurant deugt dus. De koks komen met regelmaat zelf de gerechten brengen en dat schept toch een prettige band. De maître is een jonge vent, Dilan, die onberispelijk gekleed en met verve rondloopt, en bij geen sterrenzaak uit de toon zou vallen. Vriendelijk, rustig en deskundig, de opleidingen leveren qua gastheerschap wel degelijk goede mensen af in deze moeilijke tijden.
Vader Van der Kroft heeft ons twee zonen geschonken die hun vak verstaan en Patrick is een groeibriljant die de komende jaren volledig tot wasdom komt.
Hoorn heeft na jarenlange gastronomische treurnis -na het tijdperk Constant Fonck- weer een plaats heroverd in het culinaire landschap.
Vis staat natuurlijk straks in enigerlei top-100 en is sterwaardig. Patrick van der Kroft snelt mettertijd ook die kant op.

West 52, Hoorn
Tel.: 0229 23 26 76
http://www.restaurantkroft.nl

Joop Rentmeester
Restaurantcriticus Soeverein

De ´ethiek´ in het trainersmilieu

Dat veel voetbaltrainers verstookt zijn van elk elementair fatsoen en het begin van ethiek is geen nieuws.
Ronald Koeman is de ultieme overloper die zodra hij het elders beter kan krijgen, elke trein gebruikt richting nieuwe bestemming. Inmiddels is dit zo bekend dat hij door niemand meer gevraagd zal worden. Natuurlijk óók omdat hij een zeer matige trainer blijkt te zijn.
Andries Jonker heeft bewezen op eigen benen zelfs de onderkant van de Jupiler League niet aan te kunnen, liet overal een spoor van vernieling achter, en mocht als voetveeg van Louis van Gaal eerst mee naar Barcelona en later naar Bayern München. Toen Louis de zak kreeg, zou je verwachten dat zijn loopjongen louter uit solidariteit en respect met zijn Meester mee zou vertrekken. Maar nee, Andries nam de taken van Louis over, jankte krokodillentranen en bewees daarmee dat hij over geen enkel fatsoen in zijn donder beschikt.
Nu hebben we dus het fenomeen John van den Brom. Als jeugdtrainer van Ajax was iedereen dolblij toen hij naar AGOVV vertrok. Hij kreeg een kans bij ADO- Den Haag, blunderde door niet in te grijpen toen zijn spelers euforisch “Joden Joden aan het gas” schreeuwden, maar presteerde het wel ADO Europa binnen te loodsen. Knap gedaan.
Hij had nog een contract voor één seizoen, maar toen Meneer Jordania hem naar Cannes liet komen (waar deze investeerder noodgedwongen verblijft omdat hij Nederland niet in mag, ik zou zeggen: houden zo), bezweek Van den Brom voor het grote geld dat hij bij Vitesse kan verdienen. Nota bene een paar dagen voor bij ADO de trainingen hervat worden!
ADO bleef zonder trainer achter en kon halsoverkop in de categorie overal mislukte coachen iemand gaan zoeken die per definitie ongewenst zou zijn. Alternatief: de tweede man laten promoveren. Heel verstandig koos men voor het laatste. Goed beleid.
Veel trainers die een contract aan hun laars lappen, vinden dat normaal. Hun argument: je vliegt er als coach zo uit als het even tegenzit. Ja, maar tegen dat risico hebben de heren zich via een prachtige ontslagclausule riant ingedekt. Hun verweer is dus nonsens.
Aan ontslagregelingen dankt Aad de Mos zijn titel ‘Adje Afkoopsom’, u weet wel, die schreeuwlelijk die zichzelf vaak aanprijst als ‘garantie voor succes’. Ja ja….
Michel Preud’homme had ook lak aan zijn contract en koos voor het enorme geld in de woestijn. En hij wist dat men in Enschede eigenlijk wel klaar met hem was. Maar ook FC Twente moest dus op het laatste moment op zoek naar een opvolger. Gelukkig is Co Adriaanse wèl een garantie voor succes. Nu nog drie goede aankopen en Ajax en FC Twente gaan weer uitmaken wie de titel pakt.
Vaak zijn trainers goede spelers geweest, maar sommigen hebben zo’n laag IQ dat ik niet begrijp hoe ze überhaupt kunnen functioneren. Ik denk aan John Lammers, die ik persoonlijk ken en die volgens mij zijn naam nog niet eens foutloos kan schrijven. Nog voor de eerste herfstbladeren vallen zal hij alweer door Excelsior op non actief zijn gezet.
Je hebt –zoals binnen elke gemeenschap- in de trainerswereld natuurlijk ook nog de ratten. Peter Bosz is de exponent van deze categorie.
Om positief te besluiten: gelukkig is er ook een lijst van intelligente coaches die hun vak in alle finesses beheersen en die daarnaast over aan innerlijke beschaving en humor beschikken. Dan heb ik het dus over Frank de Boer, Ron Jans, Gert Jan Verbeek, Mario Been, Co Adriaanse, Fred Rutten, en Alex Pastoor. Dit zijn mensen die zich handhaven, óók als het een seizoen tegenzit. Kwaliteit verloochent zich niet.

Peter van de Rijt
Sportcommentator Soeverein

Pleidooi voor de annuïteit

Ik was vermoedelijk de laatste Nederlander die principieel voor de klassieke annuïteitenhypotheek koos. Ondanks ernstige tegenwerking van hypotheekadviseurs en banken. Geen wonder: aan de annuïteitenlening viel voor hen minder de verdienen.
Ik heb de annuïteitenhypotheek altijd als de beste verdedigd, ook en vooral toen ik vaak over woningleningen moest schrijven. Ik vond en vind: je leent geld, dat ga je -desnoods in etappes- met rente terugbetalen. Zo hoort het en simpeler kan het niet.
Op zekere dag vonden slimbo´s in de financiële wereld allerlei nieuwe hypotheken uit, de een nog ingewikkelder dan de andere.
Kenmerkend: uitstel van aflossen. Want dat levert -bij de huidige stand van de wetgeving- het grootste belastingvoordeel op. Te weten: gedurende 30 jaar renteaftrek over het hele geleende bedrag.
De populariteit van spaar-, aflossingsvrije- en beleggingshypotheken, onder steeds verleidelijker namen aangeboden, steeg tot grote hoogte. Maximale fiscale subsidie staat in ons land hoger genoteerd dan eeuwige roem. Dat al die nieuwe woningleningen gecompliceerd in elkaar zitten, zeker als er een verzekeringselement om de hoek komt kijken, so what? Ook bij de zogenaamd ´veilige´ en door consumentenorganisaties nadrukkelijk aanbevolen spaarhypotheek werd niet gewaarschuwd dat je vrijheid van handelen (bijvoorbeeld bij de aankoop van een volgend huis, of bij echtscheiding ofzo) nogal beperkt is. Om niet te zeggen: dramatisch beperkt.
Ik koos dus altijd voor de annuïteit. Ik begreep het ´product´ en wist dat banken en tussenpersonen veel meer verdienen aan ingewikkelde constructies. Bovendien: het idee van uitgestelde terugbetaling van een woninglening is gebaseerd op het vermoeden dat onroerend goed nooit goedkoper wordt. Maar ik wist van de gemiddelde prijsdaling tot wel 40 procent eind jaren zeventig van de vorige eeuw. Huizenbezitters van nu beleven ook weer waardeverlies. Het gaat langzaam, maar gestaag. Gemiddeld is een woning nu al 9 procent goedkoper dan op het hoogtepunt van de toen ´booming´ huizenmarkt van omstreeks 2005. Eigenaren van dure panden (€ 650.000 en meer) rekenen inmiddels al met 20 procent. Ik heb op deze plek al eens geattendeerd op een voorspelling van wetenschapper Maartje Martens die een paar jaar geleden al een denkbare gemiddelde prijsdaling van 40 procent voorrekende.
Of het zover komt?
Ik sluit het niet langer uit. Nu naar mijn idee de crisis pas echt is begonnen.
Te vrezen valt dat nogal veel huiseigenaren die voor financiering met uitgestelde terugbetaling hebben gekozen, te zijner tijd met restschuld opgescheept zitten.
Tegen die achtergrond ben ik vóór het plan van de Rabobank om alle prioriteit toe te kennen aan de annuïnteitenhypotheek.
Worden daardoor starters nog kanslozer? Allicht. Maar nu de euforie van een gouden decennium in heel Europa definitief voorbij is, zit er voor een nieuwe generatie niets anders op dan zich met minder geschikt wonen te verzoenen.
Ik lees het voorstel van de Rabobank vooral ook als een waarschuwing. Sinds wanneer kiest een financiële instelling voor een leningvorm waaraan veel minder te verdienen valt? Alleen uit eigen belang, toch?

Peter Hagtingius
Hoofdredacteur Soeverein

Kranenborg daagt Michelin uit

Restaurant-criticus Joop Rentmeester is met vakantie. Zijn rubriek wordt waargenomen door Peter Hagtingius.

In De Telegraaf van afgelopen zaterdag las ik een paginagroot interview met Robert Kranenborg. Destijds, toen ik nog veel in restaurants kwam, de nationaal bewierookte superchef. En terecht, al heeft het me nooit verbaasd dat Cees Helder als eerste Nederlander een derde Michelin-ster veroverde. Ik vond de ultra-bescheiden Helder die van publicitaire marketing gruwde, toch net iets groter dan Kranenborg die de moderne tijd beter verstond en dus aan zijn Naam bouwde.
Kranenborg kreeg zaterdag in de krant Bert Dijkstra tegenover zich. En dus werd het een goed verhaal, ofschoon de scribent op mijn lijstje van te respecteren collega´s geduikeld is sinds hij zijn rubriekje ‘Hou ´t kort’ in die grootste krant van het land publiceert. Ik heb nooit voorzien dat hij tot de goeroe van extreem-rechts zou degraderen. Slecht opgelet, zullen we maar zeggen.
Ondertussen was dat interview met Kranenborg wel degelijk de moeite waard. Eerlijk gezegd was ik de chef uit het oog verloren na de ondergang van Vossius dat het restaurant der restaurants moest worden. Ik denk nog steeds dat dat gelukt was als Kranenborg en Vincke vijf, of misschien wel tien jaar eerder waren begonnen. Toen was de tijdgeest rijp voor supersjiek, superduur en supergoed. Maar je moet natuurlijk niet aan een dergelijke formule beginnen als een gouden époque zijn hoogtepunt nadert, dan ligt immers de afdaling in het verschiet. ´t Is een klassieke blunder. Je ziet het nu weer gebeuren bij zo´n bijlage Lux die NRC/Handelsblad financieel moet redden; advertentie-inkomsten. Maar ´genieten´ als levensdoel en plat consumentisme zijn ongeveer twee jaar geleden aan hun neergang begonnen.
Ik wist niet dat Kranenborg nu vooral als tv-kok en ´adviseur´ furore maakt. Ik kijk nooit naar kookprogramma´s, waarvan er naar mijn idee veel teveel zijn. En als mijn vrouw kookt, is dat al show genoeg.
Kranenborg zegt behartenswaardige dingen. Over het buitengewoon zware bestaan van een chef. Maar vooral ook over het opleidingsniveau van toekomstige chefs. “Het draait veel teveel om theorie (….), dan krijg je dus koks die nog nooit een complete zeebaars hebben gefileerd”.
Ik denk dat Kranenborg gelijk heeft. Ik denk dat kok nou typisch één van die beroepen is waarvan je de ins & outs alleen in de praktijk onder de knie krijgt. De beste ambachtsschool voor een (gedreven!) kooktalent is een sterrenrestaurant en autodidacten zouden weleens in toenemende mate het sterrenniveau kunnen gaan halen. Theoretische vorming blokkeert nogal vaak de creativiteit.
Kranenborg vertelt dat hij -als adviseur- De l´Europe in Amsterdam in een mum van tijd aan een Michelin-ster wil helpen. Zou dat lukken? Toen ik nog in die kringen verkeerde, was een gouden regel dat je De Bandenman nooit onder druk moest zetten.
Zeer benieuwd hoe dat nu is. Aan Kranenborg zal het niet liggen. Hij heeft zichzelf en Michelin even uitgedaagd. Dat is toch wel weer spannend.

Peter Hagtingius
Hoofdredacteur Soeverein

Dit mag van de rabbijn

Over het algemeen wind ik me niet op als ik naar de tv kijkt. Maar vorige week beving me iets van woede toen een rabbijn bij Knevel & Van de Brink (overigens inmiddels minstens zo de moeite waard als Pauw & Witteman!) een suspect verband legde tussen de holocaust en een verbod op ritueel slachten.
Ik heb niets tegen godsdienstvrijheid. Men gelooft maar een eind weg, bij voorkeur zonder subsidie.
Maar het gaat vanzelfsprekend mis als die vrijheid van onzin resulteert in wettelijk toegestaan barbarisme. Zoals ritueel slachten.
De PVDD eist een verbod, en meer dan terecht.
Eeuwenoude tradities, gebaseerd op flauwekul, het zal best. Ik meen dat in een beschaafde cultuur zoiets als dierenwelzijn ver verheven is boven extreem antieke ideeën die ongetwijfeld uit een grote duim verzonnen zijn.
Een helder denkend mens trekt een lange neus naar de bijbel, de koran en de thora.
Regel één is wat mij betreft: de mate van beschaving lees je af aan de omgang met dieren.
Een verbod op ritueel slachten komt ongeveer 2.000 jaar te laat.
Wie een desbetreffend verbod in verband brengt met de holocaust, is meer geschikt voor het gesticht dan voor de functie van voorganger, rabbijn.
Ik eet geen vlees, ik zal wel niet ´objectief´ oordelen.
In dit verband sta ik achter Marianne Thieme. Ook een rare vrouw, kennelijk aanhanger van een clowneske variant van het christendom. Maar ze heeft voor de dieren gekozen, en dat zijn mijn beste vrienden. Ritueel slachten is moorddadig, een samenleving die dat niet verbiedt, is de armoedige middeleeuwen niet voorbij.
Ik weet wel: oppassen als je negatief bericht over een rabbijn. Of een imam. Maar als dergelijke types met uiterst antieke, op niets gebaseerde ´normen´ komen aanzetten, laat maar.
Als het idee van godsdienstvrijheid impliceert dat dieren de marteldood mogen sterven, dan weet ik genoeg. Dan dus maar liever géén godsdienst, die ik als belastingbetaler moet subsidiëren.

Peter Hagtingius
Hoofdredacteur Soeverein

Mijn kijk op de transfermarkt

De transfermarkt is nog maar amper op gang gekomen. Natuurlijk moeten de sportpagina’s gevuld worden met allerlei berichten die iedereen een uur later terecht weer vergeten is: het zekerheidgehalte van transfernieuws is minimaal.
Men kopt: PSV en Stijn Schaars zo goed als rond, Wijnaldum kandidaat bij FC Twente,. Munsterman denkt aan Ronald Koeman en aan Marco van Basten, ga zo maar door.
Maar Stijn Schaars gaat naar Sporting Club de Lisboa en Ronald Koeman staat nog steeds op een winderig station te wachten tot er een trein voorbij komt. Eén blik op zijn cv en je weet: er komt zelfs geen boemeltje meer langs. Marco zonder zijn kaartvrienden John van ´t Schip en Rob Witschge is als een pianospeler van wie een hand is geamputeerd. Dan lijkt een optreden niet verstandig.
Marcel Brands, de peperdure manager van PSV, gaf eerlijk toe dat hij niet slagvaardig was geweest in de zaak van Stijn Schaars. Zeker een te prijzen ontboezeming. Maar er zit natuurlijk veel meer achter. Zolang PSV geen groen licht heeft gekregen van de gemeenteraad voor de financiële steun die nodig is om het Instituut PSV in leven te houden, kan men te Eindhoven gewoonweg niets doen. Na jarenlang met geld gesmeten te hebben is nu een pas op de plaats geboden en als de gemeenteraad nee zegt (en die kans is niet denkbeeldig), dan is PSV zelfs geen topclub meer in Nederland.
De beste slag, althans tot nu toe, heeft Ajax geslagen. Het binnenhalen van Theo Janssen is een meesterzet, een kwaliteitsimpuls. Theo heeft zich ontwikkeld tot een grootheid. Laat hem in godshemelsnaam hoeren, snoeren, roken en drinken. Zo, en zo alleen, kan hij presteren en ik denk dat Frank de Boer dat zeer begrijpt.
Ricky van Wolfswinkel ook al naar Lissabon. Ik vrees dat hij absoluut nog niet tot wasdom is gekomen. Te wisselvallig en blessuregevoelig. Ik gun deze net-geen-puber-meer het beste, maar ik kijk niet vreemd op als men in Lissabon al na vier maanden tot de conclusie komt dat hij niet voldoet..
Ajax geep naast Joris Mathijsen. Niet zo´n probleem, want er komen nog zoveel andere opties langs zodra de markt in alle geledingen gaat bewegen.
FC Twente hoopt vandaag Co Adriaanse te presenteren en ook nu heeft Joop Munsterman weer heel verstandig gehandeld. En laat het maar aan Joop over; nieuwe spelers die nieuw elan aan de ploeg toevoegen, komen er zeker.
Jan Olde Riekerink is het laatste slachtoffer van de machtgreep van het Cruyff kamp binnen Ajax. Jan was het beste en actiefste hoofd opleidingen van de laatste jaren maar hij had één nadeel: niet intiem bevriend met de coupplegers. En dan speel je een verloren wedstrijd. Goed werk geleverd, Jan. En dat is de mening van heel veel Ajacieden.
Als ik hoor en lees hoeveel spelers al weg zijn en ook nog dolgraag weg willen bij Sportclub Heerenveen, dan vrees ik dat de gewapende vrede met trainer Ron Jans slechts de prelude is van heel veel onrust. En de verliezers zijn nu al bekend: ,het geweldige publiek in het Abe Lenstrastadion.
Wetende dat heel veel scouts mij lezen, hier volgt een lijst van 8 spelers die zonder enige restrictie overal in de basis terecht kunnen van eredivisieclubs of Jupiler-leagueteams: Bertram de Langen, Maurice Renger, Wouter de Haan, Danny Kerkenaar, Clement Ypma, Nout Barentsen, Laurens Bianchi.
U weet me te vinden.
En wie haalt nu eindelijk Daniël de Ridder op? Kwijnt weg doordat hij jaren geleden belazerd is door Danny Blind. Zit die trouwens nog in de Arena, of is hij verbannen naar Urk? Ik hoop het laatste.
Daniël zou een enorme versterking zijn bij alle eredivisie clubs en als Roy Beerens Heerenveen verlaat, dan zou De Ridder daar een mooi alternatief zijn.
En zo gaan we alle dagen Teletekst bespieden om een idee te krijgen hoe de krachtverhoudingen komen te liggen als in augustus her circus weer voor het eggie gaat draaien.

Peter van de Rijt
Sportcommentator Soeverein

Terug van weggeweest, even snel bijpraten!

Wie 19 nachten op een ziekenhuiskamer ligt, na twee hartinfarcten en wachtend op een behandeling in het AMC, heeft alle tijd om na te denken over de idioterie die voetbalwereld heet.
In die drie weken zag ik de oplichter en dictator Blatter weer herkozen worden door de buigende slaven van de FIFA, onder wie Michael van Praag namens Nederland. Alle sportieve belangen werden overboord gesmeten, ethiek en fatsoen speelden geen rol, zodat Van Praag straks voorzitter van de UEFA kan worden als ooit Michel Platini de schurk Blatter bij de FIFA mag opvolgen. De notoire baantjesjager Van Praag maakte zijn desbetreffende reputatie weer eens geheel waar.
Ruud Gullit bewees voor de zoveelste keer volstrekt incompetent te zijn als trainer. En hij had zich natuurlijk al gediskwalificeerd door zijn keus voor een dictatuur. Ik denk: zijn zogenaamde liefde voor de democraat der democraten Nelson Mandela was alleen gebaseerd op eigen belang en opportunisme. Overal faalt Gullit, maar telkens weer trapt een clubpresident erin: de praatjes van iemand die ooit een grote speler was.
Ik zie wel een overeenkomst met Ronald Koeman: geef hen een baan en binnen de kortste keren vallen ze genadeloos door de mand.
Ik neem aan dat Joop Munsterman Koeman niet gaat aanstellen nu de reeds volledig vergeten Michel Preud’Homme bij FC Twente het hazenpad koos. Heel goed trouwens. Wie in de war raakt omdat Johan Derksen hem dorpsgek noemt is te onstabiel om zo’n prachtclub te leiden.
Wie er ook beter aan gedaan had op te stappen, is Ron Jans. Het huwelijk met Heerenveen was op de klippen gelopen en dat kan altijd gebeuren. Deze uitstekende docent Duits paste en past niet in de clubcultuur. Met een aan alle kanten rammelende compromis-constructie gaat men samen verder. Het elftal zal in alle linies heel veel versterking nodig hebben. Zo niet, dan zal na drie nederlagen op rij na de start van de nieuwe competitie Ron Jans de eerste trainer zijn die eruit vliegt. Jammer, maar zo gaan de zaken in die voetbalwereld vol leugens, rancune en ordinaire vuilspuiterij.
En dan hebben we nog de idiote machtsovername bij Ajax.
Men kiest een krant als spreekbuis, men huurt wat journalisten in die op het punt stonden in Beth Shalom hun entree te maken, het bejaardenhuis voor de joodse gemeenschap. Men beschadigt zelfs de meest integere en fatsoenlijke mensen, ik noem in dit verband Uri Coronel. Men schrijft een volstrekt nietszeggend rapport en men vertrouwt de club toe aan twee mensen die nog nooit ook maar iets bewezen hebben in een leidinggevende rol. Ik noem Dennis Bergkamp en Wim Jonk. En al deze flauwekul louter en alleen om ene Johan Cruyff te pleasen. Hoe diep kunnen mensen zinken.
Ik voorspel dat deze coup tot helemaal niets zal leiden en dat Uri Coronel, in zijn riante studeerkamer bij een mooi glas cognac gaat schrijven aan deel twee van het rapport-Coronel. De titel is al bekend: ‘Ajax na het fiasco Cruyff en zijn meelopers’.
Rest mij Peter Hooft oprecht te danken voor de vervanging en de leuke stukken die hij schreef. Ik ben daarom nu al begonnen, anders zou u aan hem gaan wennen!

Peter van de Rijt
Sportcommentator Soeverein

Van Groeninge moet verhuizen

Restaurant-criticus Joop Rentmeester is met vakantie. Zijn rubriek wordt waargenomen door Peter Hagtingius.

Voor zover ik weet, heb je nu ook toprestaurants die in voetbalstadions gevestigd zijn. Bijvoorbeeld Avant Garde van sterrenchef Johan van Groeninge in de PSV-burcht te Eindhoven.
Als ik me goed herinner, heb ik jaren geleden in een andere rol uitermate positief over Van Groeninge bericht. Ik kom niet meer in restaurants, ook en al helemaal niet in stadions.
Ik wil best aannemen dat Van Groeninge nog steeds een topper in zijn vak is.
Maar de vraag is of de combi voetbal-topeten nog wel van deze tijd is.
Een soort verbeterde versie van de flauwekul van VIP-boxen, dat zal het idee geweest zijn.
Ik denk dat de economische crisis die nu pas in Europa begonnen is, voetbal weer associëert met een broodje kroket en een patatje mét. Ik acht dit een van de winstpunten van de crisis. Volksvoetbal en ganzenlever dan wel truffel en champagne, er heeft naar mijn idee altijd iets gewrongen.
Misschien gaan we nu weer gewoon doen.
Dat zou impliceren dat een in elk geval destijds overtuigende chef als Van Groeninge nu op de verkeerde plek zit, commercieel gesproken.
Ik vermoed dat iemand als hij nu gebaat is bij een sjiek adres, waar je terecht kunt voor uitstekend eten tegen een redelijke prijs, ver weg van de penalty-hooligans.
Rabobank en ABN AMRO zullen het wel weer beter weten. Immers, ook veel verstand van Griekenland, dus hoezo twijfelen aan hun inzicht als het om de toekomst van de Nederlandse gastronomie gaat?
Ik lees dat tal van topzaken in ons land nu tegen een faillissement vechten. Het zal de bankiers worst weten, ze kozen toch al altijd voor een champagne gesausde zwezerik of erger, die qua declaratie meer opleverde? Van bankiers valt geen helpende hand te verwachten, aan worst deden ze nooit.
Ik denk en vrees dat ook en juist de grote adressen in ons land voor fundamentele uitdagingen staan.

Peter Hagtingius
Hoofdredacteur Soeverein

Goed nieuws voor Kramer en Kemkers!

Wegens ziekte van sportcommentator Peter van de Rijt wordt zijn rubriek waargenomen door Peter Hooft.

Het weer is er niet naar, maar ik wil het toch even over schaatsen hebben. Want ik las ergens dat ze in Noorwegen besloten hebben de 5 km voor vrouwen en de 10 km voor mannen met ingang van het volgende seizoen (in dat land al eind augustus) anders aan te pakken.
Dat wil zeggen: op die lange afstanden krijgen we voortaan vier schaatsers tegelijk aan de start en die worden dan niet meer geconfronteerd met een binnen- dan wel buitenbaan. Lijkt me goed nieuws voor de heren Kramer en Kemkers.
De bedoeling van deze ingreep is dat de races spannender worden. Tien tegen één dat de tv-maffia druk heeft uitgeoefend, ongetwijfeld opgestookt door sponsors van het kaliber ´deze uitzending is mede mogelijk gemaakt door…´ Een dergelijk zinnetje irriteert me altijd mateloos. Naar mijn mening was er helemaal geen uitzending als er geen deelnemende sporters waren. ´Deze uitzending is mede mogelijk door Sven Kramer en Bob de Jong´, dat zou nog ergens op slaan.
Ik heb per definitie bedenkingen als er om commerciële redenen aan spelregels gerommeld gaat worden. Zo zou ik hoofdschuddend afhaken als de sponsors van de Champions League even regelen dat de doelen bij wedstrijden in dat toernooi vergroot moeten worden. Hun argument: een doelpunt boeit tv-kijkers het meest, er moeten dus meer gescoord worden, we maken de doelen groter.
Het zou me niks verbazen als we over een jaar of twee of daaromtrent, met zo´n suggestie te maken krijgen.
Maar wat die Noren bij het schaatsen gaan doen: ik zeg niet meteen nee. Een feit is dat die lange afstanden bij een allround-toernooi vaak nogal saai zijn, zeker als het klasseverschil tussen de twee schaatsers die op de baan zijn, overdreven groot is.
Ik ken mensen in mijn naaste omgeving die graag naar schaatsen kijken, behalve naar de 5 km (vrouwen) en de 10 km (mannen). Het kan best zijn dat die races erop vooruitgaan met vier schaatsers in dezelfde baan. Waarbij factoren als ´uit de wind´ en ´eindsprint´ een allicht doorslaggevende rol spelen.
Ofschoon het bedenksel van de platte commercie is, ben ik tot mijn eigen verbazing dus vóór deze ´vernieuwing´ die ik zelfs een verbetering durf te noemen.

Peter Hooft
Redacteur Soeverein